fbpx

Professional

De voordelen van een ecologische bedrijfskoers (+ 3 tips)

Maatschappelijk verantwoord ondernemen, klimaatverandering, hergebruik van grondstoffen …  Duurzaamheid haalt steeds vaker de voorpagina en wint aan belang bij de consument. Als retailer pluk je dan ook de vruchten van een ecologische bedrijfskoers. The Compost Bag Company deelt enkele frappante cijfers en praktische tips. 

Maatschappelijk verantwoord ondernemen is een echt buzzword waar veel bedrijven graag mee goochelen. Maar de term houdt veel meer in dan pakweg een jaarlijkse genereuze donatie aan een goed doel. Een bedrijf dat maatschappelijk verantwoord onderneemt, besteedt niet alleen aandacht aan mensenrechten, consumentenbelangen en sociale, ethische en milieukwesties, maar neemt die elementen ook op in de kernstrategie van de organisatie.

Duurzame keten, minder financieel risico

Steeds meer consumenten verwachten dat bedrijven een ecologische bedrijfskoers uitstippelen. Uit onderzoek blijkt dat 87% van de consumenten uit de middenklasse bij een aankoop rekening houdt met hoe duurzaamheid verankerd is in het bedrijf. Daarnaast vindt 92% van de millennials niet winst, maar het “ethische resultaat” de belangrijkste succesfactor van een bedrijf. Duurzaamheid is kortom niet langer een pluspunt, maar een vereiste voor de klant.

Maatschappelijk verantwoord ondernemen vraagt een inspanning, maar creëert ook een opportuniteit om je te onderscheiden van de rest. Bovendien daalt het financiële risico wanneer je investeert in een duurzame keten, waarbij je alle leveranciers en productieprocessen onder de loep neemt. Consumenten zijn immers bereid om meer te betalen wanneer een bedrijf zijn keten duurzaam organiseert, wat de extra uitgaven compenseert.

3 tips voor een ecologische bedrijfskoers

Hoewel een ecologische bedrijfskoers mooi klinkt, hebben bedrijven vaak geen idee hoe ze hiermee aan de slag moeten. Met deze 3 initiatieven zet je alvast een stap in de goede richting.

  1. Maak van duurzaamheid een strategische kernpijler

Duurzaamheid mag niet louter een werkpunt zijn, maar moet deel uitmaken van je bedrijfsstrategie. Zo geef je niet alleen je imago een ferme boost, je bespaart ook op materiaal- en energieverbruik.

Voorbeeld: maak gebruik van de groene innovaties als je een filiaal verbouwt. Denk aan zonnepanelen, hergebruikte materialen en LED-verlichting. Enkele supermarkten voorzien ook al laadpalen voor klanten die elektrisch rijden.

  1. Geef je klanten volledige transparantie

Maar liefst 81% van de millennials toont belangstelling voor het verhaal achter een product: de mensen, de ingrediënten en het productieproces. In een wereld waar alles online terug te vinden is, heeft het weinig zin om de zaken te verbloemen. Open communicatie is de beste strategie om een betrouwbaar imago te creëren. Bovendien kan je zo verklaren waarom je bepaalde stappen nog niet ondernam.

Voorbeeld: steeds meer consumenten zijn de vele plastic verpakkingen beu. Maar plastic blijft wel de doeltreffendste manier om voedsel te verpakken en zo voedselverspilling tegen te gaan. Door inzage te geven in hoe je als retailer op korte en lange termijn die uitdaging aanpakt, maak je duidelijk dat je de mening van de klant ernstig neemt.

  1. Kom de klant tegemoet waar het beleid tekortschiet

Burgers ergeren zich soms aan het trage beleid. Waar overheden tekortkomen, komen bedrijven met oplossingen. Zo win je aan geloofwaardigheid en vindt de consument meer aansluiting bij jouw bedrijfskoers.

Voorbeeld: terwijl er in Wallonië en Brussel al een verbod op plastic zakjes is, blijft de Vlaamse overheid talmen. Verschillende supermarkten namen daarom zelf het initiatief om het plasticverbruik terug te dringen door bijvoorbeeld de dunne zakjes voor groenten en fruit te bannen en een (duurzaam) alternatief aan te bieden.

Lees ook: Plastic zakjes voor groenten en fruit: wat zijn de alternatieven?

Wil jij ook een ecologische bedrijfskoers varen? Ontdek het Retail Starters Pack!

Read More

Circulaire economie: helder uitgelegd (deel II)

Tegen 2050 leven we met 9,7 miljard mensen op de aarde. Dat betekent meer consumptie en dus ook meer productie. Maar daardoor komen het klimaat en de natuurlijke grondstoffen nog meer onder druk te staan. Sommigen opperen dat een circulaire economie een uitweg biedt, maar wat betekent dat concreet? The Compost Bag Company legt het helder uit.

Recyclage is de oplossing ! Ja, toch ?

In een circulaire economie worden gaat niets verloren en wordt alles hergebruikt. Recyclage, meer precies mechanische materiaalrecyclage, neemt hierbij dan ook een belangrijke plaats in. Dat is het type recyclage dat we o.a. kennen van de blauwe PMD-zak. Het principe is dat afval wordt gesorteerd op materiaalsoort en dan teruggebracht wordt tot een vorm, die kan gebruikt orden om er opnieuw nieuwe voorwerpen mee te maken.

Is mechanische materiaalrecyclage werkelijk het wondermiddel ? Wel, niet helemaal. Er is enerzijds het probleem van de verontreiniging en anderzijds is er de materiaalbeschadiging.

Hoewel wij in België hoge cijfers scoren door ons afval gelijk aan de bron te sorteren, blijft er toch nog teveel verontreiniging in de materiaalstromen over. Die is er quasi onmogelijk volledig uit te halen op een economisch haalbare manier en komt dus in het uiteindelijke recyclaat terecht. Deze verontreiniging vermindert de kwaliteit van het recyclaat, zodat het niet meer in hoogwaardige toepassingen kan hergebruikt worden. Denk daarbij aan bv. voedselveiligheid. Dat is jammer, want dat staat de zuivere circulariteit in de weg.

Het probleem van materiaalbeschadiging is zo mogelijk nog dramatischer : elk materiaal kan maar een beperkt aantal keren mechanisch gerecycleerd worden. En elke keer gaat de kwaliteit van het materiaal achteruit. Dat is het gevolg van beschadiging van de vezels of van de moleculen in het materiaal als gevolg van de mechanische bewerking. Ook dit staat de volledige circulariteit in de weg.

Wat dan ?

Tot voor kort werd al te verontreinigd afval gewoonweg niet in Europa gerecycleerd, maar wel verscheept naar China. Maar sinds eind 2017 heeft China – terecht – de grenzen gesloten voor deze troep. De meest voorkomende oplossing nu is verbranden met energierecuperatie. De warmte van de verbrandingsoven wordt aangewend om elektriciteit te produceren of een warmtenet te voeden. Mooi, toch ? Ja, maar daardoor gaan de materialen wel onherroepelijk verloren en dat is nu net niet de bedoeling in een circulaire economie.

De petrochemische industrie heeft plannen voor chemische materiaalrecyclage. In tegenstelling tot mechanische materiaalrecyclage wordt het afval hierbij afgebroken tot de chemische basisbouwstenen via pyrolyse. De methode laat toe om zeer zuivere chemische stoffen te bekomen. Alleen … pyrolyse is een energievreter van jewelste. En dat maakt deze vorm van recyclage pokkeduur.

Stilaan komt een andere vorm van recyclage onder de aandacht : de organische recyclage. Dat is wat gebeurt in een compostinstallatie. Composteerbaar afval (GFT, etensresten uit bv. catering, dierlijke mest, CompostBag® producten…) worden door micro-organismen afgebroken en verteerd tot compost. Composst is een bodemverbeteraar en brengt o.m. koolstof in de bodem. Koolstof hebben planten nodig om hun structuren (stengels, bladeren, bloemen, zaden,…) op een gezonde manier op te bouwen. Uit planten worden via bioraffinage chemische basisbouwstenen gewonnen, waarmee opnieuw materialen kunnen worden gemaakt, die tot voorwerpen kunnen worden omgevormd. Toegegeven, het is een lange weg, maar zo is de kringloop ook gesloten. En het kost weinig moeite. De natuur doet het meeste werk.

Ecodesign is de sleutel

Ho maar ! Mag je dan zomaar alles bij het GFT gooien ? Neen, natuurlijk niet ! Want een groot deel van het huishoudelijk afval is vandaag niet composteerbaar. Het gevolg zou alleen zijn dat de compostering zodanig verontreinigd geraakt dat het compost niet meer kan gebruikt worden, bv. als gevolg van microplastics. Dus zeker niet doen ! Maar anderzijds, zou dit wel een elegante oplossing zijn voor te sterk verontreinigd afval, vooral als die verontreiniging organisch van aard is. Denk aan allerhande voedingsverpakkingen, waar voedselresten in achterblijven.

De oplossing ligt in ecodesign : het meenemen van de end-of-life oplossing vanaf de conceptie van het voorwerp. Voedingsverpakkingen moeten composteerbaar gemaakt worden, zodat ze met voedselresten organisch kunnen gerecycleerd worden.

Vandaag staan compostbedrijven zeer huiverachtig tegenover de idee, omdat ze er al de dood voor zijn dat ook niet-composteerbare voorwerpen in hun compostering zouden terechtkomen. Zo zijn er composteerbare alternatieven voor de traditionele plastic groenten- & fruitzakjes in de supermarkt, maar zolang er ook nog andere zijn, houden de composteerders de boot af. Ze vrezen dat de consument het onderscheid niet kan maken. Nochtans bestaan er duidelijke merktekens en logo’s die gecertificeerde composteerbaarheid van een voorwerp aangeven. Hier ligt een belangrijke rol voor de overheid om die meer onder de aandacht te brengen.

En er is natuurlijk een opdracht voor ons allen : sorteer correct en voorkom zo verontreiniging. Voor alle zekerheid, vraag even na bij je gemeente hoe je best te werk gaat.

Read More

Opiniestuk : Ceci n’est pas une pipe.

Dankzij René Magritte is België het land van het surrealisme. Maar soms is het ook een surrealistisch land. Dat blijkt nog maar eens met betrekking tot composteerbaar bioplastic. Mensen feliciteren ons omdat wij met onze CompostBag® producten een mooi alternatief hebben voor het verguisde plastic. In één adem verwachten ze bovendien dat wij momenteel heel succesvol zijn. Maar dan moet ik ze zeggen dat dat in de praktijk nogal tegenvalt. Waarom? Dat leg ik je zo uit.

Bioplastic is toch ook plastic ?

Ja, dat krijgen wij inderdaad te horen als we trachten onze producten aan de man te brengen. Vooral in de retailsector, waar nogal snel grote en ferme uitspraken zijn gedaan in de zin van : “wij gaan alle plastic (verpakkingen) bannen”, botsen we op deze muur. “En plastic is niet duurzaam”, wordt er dan doorgaans nog aan toegevoegd.

Hoe zit dat nu? Is bioplastic ook plastic? Is het allemaal zand strooien in de ogen van de consument ?

Wel, het composteerbare materiaal, gemaakt uit hernieuwbare bronnen, dat The Compost Bag Company gebruikt om haar producten mee te maken, is zeker een kunststof. Ze komt niet ‘as such’ voor in de natuur. Dat heeft dat materiaal gemeen met de traditionele plastics, ja.

Maar voor het overige kunnen de verschillen niet groter zijn. Het grote probleem met de traditionele plastics is dat ze niet vergaan. Of pas na ettelijke honderden jaren. Ons materiaal verdwijnt in een industriële composteerinstallatie binnen enkele weken volledig op natuurlijke wijze. Het wordt letterlijk opgegeten door micro-organismen. En daarbij blijven er geen microplastics of zware metalen achter. Dat alles wordt gecertificeerd volgens de Europese norm EN13432 en zie je op het product door het OK Compost logo.

De traditionele plastics komen quasi volledig uit fossiele bron : petroleum, aardgas, steenkool. Maar ons materiaal wordt gemaakt op basis van planten, die elk jaar opnieuw opgroeien en geoogst worden. Daarom noemt men zo’n materiaal ‘hernieuwbaar’. Een belangrijke plant voor ons materiaal is de kardoendistel. Dit endemisch onkruid in het Middellandse zeegebied groeit op marginale, niet voor voedingslandbouw geschikte terreinen, en vereist noch irrigatie, noch bemesting. Het project om uit deze distels kunststof te maken is een veelvoudig gelauwerd voorbeeld van duurzaamheid. Een andere component van ons materiaal wordt gewonnen uit suikerbietenpulp, een afvalproduct uit de agro-industrie.

Wel ? Zo is het bioplastic dat The Compost Bag Company gebruikt toch wel heel verschillend van traditionele plastics. Vindt je ook niet ?

Zijn papier of katoen geen betere alternatieven ?

Één ding is zeker : papier en katoen worden gepercipieerd als ‘natuurlijke’ materialen, wat dan weer als ‘duurzamer’ wordt aanzien. Maar klopt dat allemaal wel in de realiteit ?

Katoen is een ongelooflijke waterzuiper. De teelt vergt tot wel 11.000 liter water per kilogram katoen. En dat meestal in gebieden waar de bevolking gebukt gaat onder chronische tekorten aan drinkwater, zoals Indië. Bovendien gaan 25% van alle pesticiden die op deze wereld worden gemaakt naar de katoenteelt, en 20% van alle herbiciden. Alsof dat nog niet genoeg is, wordt katoen in de meeste gevallen tot producten verwerkt in ‘sweat shops’ in landen waar uitbuiting en kinderarbeid schering en inslag zijn.

Om kwaliteitspapier te maken, moeten houtvezels tot een papje gekookt worden. Dat proces verbruikt veel water en energie. Maar het grootste effect op het milieu zit in de logistiek. Om één oplegger bioplastic zakjes voor groenten en fruit te vervangen door een zelfde aantal papieren zakjes heb je 3 tot 4 opleggers nodig. En dat met de bestaande verkeerscongestie ! Maar ook tot 4 keer meer opslagruimte en tot 4 keer meer handling. Bovendien zijn de zakjes niet doorzichtig, wat de controle aan de kassa van de supermarkt bemoeilijkt. De eerste gevallen van winkeldiefstal (bv. lipstick onder een aantal appels) als gevolg hiervan zijn reeds gemeld.

Laat je niet in de luren leggen.

De boodschap is dus duidelijk : laat je niet in de luren leggen. Het is niet omdat het er ‘natuurlijk’ of ‘duurzaam’ uitziet, dat het dat ook is. Kijk steeds naar alle (of zoveel mogelijk) aspecten als je je opinie bepaalt.

Bioplastic is ook plastic. En papier en katoen zijn duurzamere alternatieven. Yeah, right!  Laat je niet in de luren leggen. Ga niet enkel op je gevoel af als je je opinie bepaalt.

Read More

Circulaire economie: helder uitgelegd (deel I)

Tegen 2050 leven we met 9,7 miljard mensen op de aarde. Dat betekent meer consumptie en dus ook meer productie. Maar daardoor komen het klimaat en de natuurlijke grondstoffen nog meer onder druk te staan. Sommigen opperen dat een circulaire economie een uitweg biedt, maar wat betekent dat concreet? The Compost Bag Company legt het helder uit.

Wat is een circulaire economie?

In een circulaire economie worden gaat niets verloren en wordt alles hergebruikt. In de plaats van telkens opnieuw grondstoffen uit de aarde te halen, worden de materialen uit afgedankte producten opnieuw als grondstof gebruikt. Een circulaire economie staat dan ook diametraal tegenover de lineaire variant, waarbij producten, gemaakt uit nieuw ontgonnen grondstoffen, afgedankt worden op het einde van hun nuttige leven en de materialen die ze bevatten verloren gaan.

De kenmerken van een circulaire economie

Concreet worden goederen zodanig geconcipieerd dat ze deels of geheel gemaakt kunnen worden uit hergebruikte grondstoffen. De consument behandelt de goederen daarna zorgzaam met het oog op maximaal functioneel hergebruik. Bij een defect worden de goederen in eerste instantie hersteld. Is dat niet haalbaar, dan worden de materialen die ze bevatten zoveel mogelijk gerecycleerd. Bedrijven vervaardigen daarna nieuwe goederen hergebruik makend van het gerecycleerde materiaal.

Een wasmachine wordt bijvoorbeeld wel goed onderhouden, maar gaat bijna ooit eens stuk of voldoet hij niet meer aan de vereisten. Dan zal hij eerst hersteld worden of een upgrade krijgen. Is dat niet meer mogelijk, dan maakt de producent met de herbruikbare onderdelen nieuwe machines. Van de niet herbruikbare onderdelen worden de materialen gerecycleerd tot nieuwe grondstof. Op die manier wordt afval dus een (secundaire) grondstof.

Een circulaire economie gaat dus over veel meer dan enkel recycleren. Alle goederen en productieprocessen moeten worden herdacht. Cruciale factoren zijn onder andere slim design, levensloopverlenging, herbruikbaarheid, demonteerbaarheid voor herstel en vervanging …

Wat zijn de voordelen van een circulaire economie?

  1. Je bent minder afhankelijk van invoer van grondstoffen

Europa is een continent met relatief weinig grondstoffen en is dus sterk afhankelijk van de invoer ervan. Maar die zijn niet oneindig beschikbaar: nieuwe grondstofbronnen vinden en ontginnen is steeds moeilijker, waardoor er schaarste dreigt. Bovendien is er ook grote vraag vanuit andere delen van de wereld. Vandaag staan er in Europa al 27 materialen op de lijst met kritieke materialen. Dat zijn grondstoffen die economisch heel belangrijk zijn, maar waarvan de bevoorrading stokt. Tegelijk zitten we op een berg aan materialen, die aanwezig zijn in ons afval. Doordat in een circulaire economie deze materialen zo veel mogelijk gerecycleerd en hergebruikt worden, daalt de afhankelijkheid van nieuw te ontginnen grondstoffen.

  1. De impact op het klimaat verkleint

Grondstoffen worden niet alleen schaarser, ook de ontginning ervan is een zware last voor het milieu. Daar komt nog eens de hoge CO2-uitstoot bij voor het transport en de productie van goederen. Wanneer je producten en grondstoffen zo lang mogelijk gebruikt, daalt de energiekost en ook de impact op het klimaat.

  1. Nieuwe economische activiteiten en meer tewerkstelling

De evolutie naar een circulaire economie brengt ook de vraag naar nieuwe activiteiten en bepaalde profielen met zich mee. Zo ontstaan er nieuwe kansen voor ambachtslui, makers, herstellers, sorteerders, transporteurs, creatieve ontwerpers, platformontwikkelaars en veel meer.

In deel II gaan we dieper in op de verschillende manieren van recyclage. Door de overbevolking komen het klimaat en de natuurlijke reserves onder druk te staan. Een circulaire economie biedt een uitweg, maar wat betekent dat concreet?

Read More

Bioplastic helder uitgelegd

Heel wat bedrijven toveren graag met duurzame begrippen, maar dat doen ze niet altijd juist. Vooral rond de term ‘bioplastic’ is er heel wat verwarring. The Compost Bag Company ontwart de knoop.

De term bioplastic is de laatste jaren enorm populair bij bedrijven die zich als duurzaam willen profileren. Toch bestaat er heel wat verwarring rond het begrip. Een kunststof wordt een bioplastic genoemd als:

  • het biogebaseerd (of biobased) is;
  • of biologisch afbreekbaar is;
  • ofwel beide

Biobased: duurzame grondstoffen

Biogebaseerd of biobased betekent dat een product gemaakt is van natuurlijke, meestal plantaardige grondstoffen. Omdat men elk jaar opnieuw planten kan zaaien of planten en oogsten, wordt zo’n materiaal ook ‘hernieuwbaar’ genoemd. De term verwijst dus naar de bron en niet naar hoe een product zich gedraagt ‘end-of-life’. Biobased producten zijn namelijk niet noodzakelijk biologisch afbreekbaar. Zo is biogebaseerde verf niet biologisch afbreekbaar, terwijl bepaalde biobased schoonmaakproducten wel door schimmels en bacteriën verteerd worden.  De ‘Green Bottle’ van Coca Cola bevat wel een beetje biobased PET, maar is geenszins biologisch afbreekbaar.

Biologisch afbreekbaar: afbraak door micro-organismen

Wanneer een kunststof biologisch afbreekbaar is, gebruiken micro-organismen (bacteriën, schimmels, kleine insecten) het om zich ermee kunnen voeden. Dat voedsel geeft hen de energie om verder te leven en zich voort te planten. Het restproduct is, naast water, biomassa die humus, bosgrond of compost genoemd wordt.

Bioplastic is kortom een verwarrend containerbegrip, dat voor twee totaal verschillende eigenschappen wordt gebruikt. Enkel bioplastics die beide eigenschappen (biobased én biologisch afbreekbaar) combineren, zijn een valabel alternatief voor het plasticprobleem. De Mater-Bi® materialen van Novamont, die The Compost Bag Company gebruikt, zijn van deze laatste categorie.

Ontdek uit welke natuurlijke stoffen onze producten precies gemaakt zijn en hoe ze afgebroken worden.

Read More

Plastic zakken terugdringen: hoe doen we het in België?

We moeten dringend minder plastic zakken gebruiken, daar is iedereen het over eens. Maar over hoe we die doelstelling kunnen bereiken, verschillen de meningen grondig. Want Vlaanderen, Brussel en Wallonië houden er elk een andere aanpak op na. En de ene overheid is al wat ambitieuzer dan de andere.

In Europa gebruiken we jaarlijks 800.000 ton plastic zakken voor eenmalig gebruik. De gemiddelde nuttige gebruiksduur wordt uitgedrukt in minuten, maar het duurt eeuwen alvorens ze zijn vergaan. Op die manier ontstaat een enorme afvalberg. Om die in te perken, is er een doordacht beleid nodig.

Zo’n beleid uitstippelen is de taak van de minister van Leefmilieu. Ons land telt er 3: een voor Vlaanderen, voor Brussel en voor Wallonië. Daarbovenop hebben we  nationale minister voor Milieu. Door al die versnippering is er geen eenduidige aanpak om het gebruik van plastic zakken terug te dringen. Daarom lijsten we per regio de stand van zaken op.

Vlaanderen: veel goodwill, amper wetten

Vlaamse supermarkten geven hun klanten geen gratis plastic zakken aan de kassa. Andere handelaars zoals bakkers, slagers, kledingwinkels en marktkramers doen daar voorlopig niet aan mee. Maar daar wil de Vlaamse regering vanaf 2019 komaf mee maken.

Voor een totaalverbod is er vooralsnog geen politiek compromis. Nochtans zijn er valabele alternatieven. Stickers op groenten en fruit worden op termijn wel verboden, tenzij ze echt nodig zijn, voor bijvoorbeeld de versheidsdatum.

Brussel: ambitieus beleid

Op 1 september 2017 schafte Brussel lichtgewicht plastic zakken aan de kassa voor eenmalig gebruik volledig af. Een jaar later kwamen daar ook andere wegwerpzakken bij die als verpakking dienen voor fruit, groenten, bulkproducten of andere goederen. Tot eind februari 2020 mogen handelaars wel nog zakjes aanbieden die voor minstens 40% biobased en thuis composteerbaar zijn.

Tot 2025 zijn die zakjes ook nog toegelaten voor vochtige voedingsmiddelen of voedingsmiddelen die een vloeistof bevatten, zoals vlees of vis. Daarna moeten ze voor minstens 60% biobased en thuis composteerbaar zijn. Na 2030 zijn ondernemers verplicht een volledig duurzaam alternatief aan te bieden. Herbruikbare zakken zijn uiteraard wel nog toegelaten.

Wallonië: de Belgische koploper

Het Waalse gewest kan de beste cijfers voorleggen. Er geldt immers een volledig verbod op plastic zakken voor eenmalig gebruik van elke dikte. Handelaars mogen enkel exemplaren aanbieden die minstens 20 keer herbruikbaar zijn en daarnaast ook wasbaar, herstelbaar en recyclebaar.

Net zoals in Brussel vormen zakjes die voor minstens 40% biobased en thuis composteerbaar zijn een uitzondering tot maart 2020. Voor vochtige voedingsmiddelen of voedingsmiddelen die een vloeistof bevatten, geldt die uitzondering tot 2025. Waalse handelaars moeten dus al vanaf 2026 een groen alternatief voorzien.

En in de rest van de wereld?

Bangladesh en Haïti waren de eerste landen die maatregelen namen om het gebruik van plastic zakken te beperken. Al in 2002 legden ze wegwerpzakken aan banden. Ook Mauritius voert sinds 2004 een streng beleid: de productie en het gebruik van gewone plastic zakken is er illegaal. Wie de wet overtreedt, riskeert zware boetes en zelfs een gevangenisstraf. Enkel zakken die binnen een jaar biologisch afbreken, zijn toegelaten.

De strengste plasticwetgeving is weggelegd voor Kenia. In het Afrikaanse land is het officieel verboden om plastic zakken te gebruiken, produceren of importeren. Wie toch een plastic zak gebruikt, riskeert een boete van 32.000 euro of een celstraf van vier jaar.

Ook onder andere Marokko, Mali, Zuid-Afrika en bepaalde staten van de VS stelden al paal en perk aan het plasticgebruik. In Nederland betaal je sinds 2016 een extra heffing voor plastic zakken. Frankrijk, Italië en binnenkort ook Spanje laten dan weer enkel nog composteerbare zakjes toe. Hoog tijd dus dat ook Vlaanderen een ambitieus beleid invoert. Als een van de meest welvarende regio’s ter wereld kunnen en móeten we immers beter doen.

Plastic afval vormt een enorm milieuprobleem. Daarom ontwikkelt The Compost Bag Company alternatieve en 100% bio-afbreekbare producten, op basis van hernieuwbare, natuurlijke grondstoffen. Zo kunnen we de plastic soep terugdringen.

Read More

5 dingen die je nog niet wist over The Compost Bag Company

Wie ons een beetje kent, weet dat wij beginnen te stralen van composteerbare zakken en gaan zweven van hernieuwbare grondstoffen. Maar The Compost Bag Company is zoveel meer dan dat. Daarom zetten we een aantal verrassende weetjes op een rij. Wist je bijvoorbeeld dat …

… kardoendistels de basis vormen voor de CompostBag-zakjes?

Door het inzetten van dit organisch materiaal kunnen we traditioneel plastic op basis van aardolie uitschakelen. Maar kardoendistels hebben nog heel wat andere ecologische én economische troeven. Wat vroeger als onkruid werd beschouwd, is nu de basis van een totaal nieuwe industrie, die samenwerkt mét de natuur in plaats van ertegenin te gaan.

… we in 2018 genomineerd waren voor een Smart Belgium Award en de Belgian Makers Award (afdeling Vlaams-Brabant) hebben gewonnen ?

Belfius bekroont met de Smart Belgium Awards initiatieven die oplossingen aanreiken voor de uitdagingen van lokale overheden, bedrijven, zorgcentra en scholen. Wat maakt deze initiatieven uniek? Ze willen stuk voor stuk een duurzame en slimme toekomst creëren.

In Vlaams-Brabant werden we als laureaat uitgeroepen, waardoor we ook naar de nationale editie doorstootten. Glutton Cleaning Machines werd uiteindelijk een verdiende winnaar in onze categorie.

… we keihard inzetten op een circulaire economie?

Bij productie hoort afval, dat is onvermijdelijk. Ook wij ontsnappen daar niet aan. Hoewel, het scheelt niet veel. Bij The CompostBag Company beperken we de afvalproductie tot 0,16% van het ingezette materiaal. Anders gezegd: 99,84% komt uiteindelijk in onze zakjes terecht. Zo houden we onze eigen impact op het milieu minimaal.

… een kringloopkracht tot ons team mogen rekenen?

Geen succesvolle organisatie zonder gepassioneerd team erachter. Bij The Compost Bag Company spannen 35 enthousiastelingen zich elke dag met veel goesting in om de plastic afvalberg te verkleinen. Een van hen is Karina Daniels. Naast een gemotiveerde accountmanager is ze ook kringloopkracht.

“Als vrijwilliger zet ik mij in om kringlooptechnieken binnen mijn gemeente te promoten. Dat gaat van thuis composteren, over afvalarm tuinieren tot het voedselverlies beperken. Samen met de milieudienst en de intercommunale organiseren we infoavonden, publiceren we artikels in infobladen en geven we tips over hoe je thuis zelf je steentje bij kan dragen voor het milieu.”

… wij onze klanten op reis naar Sardinië sturen?

Naar aanleiding van Open Bedrijvendag in oktober 2017 gaf The Compost Bag Company een reis naar Sardinië cadeau. Daniël en Frieda Lismont uit Herent kaapten die prijs weg. Zij vertoefden in mei enkele dagen op het mooie eiland en mochten bovendien de Matríca bio-raffinaderij bezoeken, waar men de grondstoffen voor composteerbare plastics wint uit kardoenzaadolie.

Wil je meer nieuws en leuke informatie? Hou dan zeker onze blog in de gaten of schrijf je in op onze nieuwsbrief.

Read More

De levensloop van een plastic zak

De plastic zak is bijna niet meer weg te denken uit ons dagelijks leven. In een jaar tijd gebruiken we in België miljoenen plastic zakjes, wereldwijd is dat zelfs meer dan 1 biljoen. Maar hoe worden die precies gemaakt, hoe lang is de gemiddelde gebruiksduur en waar belanden ze uiteindelijk? The CompostBag Company zorgt voor opheldering.

De meeste plastic zakken zijn gemaakt van fossiele grondstoffen, voornamelijk aardolie. De plastickorrels worden gesmolten en tot folie geblazen. Na de bedrukking vouwt een industriële machine die tot zakjes. Het hele proces duurt uiteindelijk slechts enkele minuten.

De productie vindt hoofdzakelijk in het Verre Oosten plaats, waar de loonkosten veel lager zijn. Daarna komt alles per schip naar Europa. Van carbon footprint gesproken ! We maken wereldwijd steeds meer plastic. De plasticproductie van de voorbije 10 jaar lag even hoog als die van de volledige 20ste eeuw.

8 miljard pastic zakken in de natuur

In Europa gebruiken we jaarlijks 10 miljard plastic kassazakken. Handelaars geven ze mee aan hun klanten, waarna ze na hooguit een paar uur in de vuilnisbak belanden. Een deel wordt wel hergebruikt als pedaalemmerzakken, maar hoe dan ook eindigen ze bij het restafval. Dat restafval gaat voornamelijk naar huisvuilverbrandingsinstallaties, bij voorkeur met energierecuperatie. De grondstoffen recupereren is omwille van het lichte gewicht van de zakjes economisch niet rendabel.

Spijtig genoeg komt geschat 8% van alle plastic zakken – goed voor 80 miljard exemplaren wereldwijd – terecht in de natuur of langs de wegen. Dat zwerfvuil ophalen kost de Belgische overheden jaarlijks maar liefst 61,5 miljoen euro.

Plastic op ons bord

Een deel van gedumpte plastic zakken belandt echter in de zee, op wereldschaal goed voor een volle vuilniswagen per minuut. In water duurt het tussen 100 en 400 jaar voor het plastic volledig is afgebroken. Ondertussen verspreidt het zich oncontroleerbaar. Wetenschappers troffen al een boodschappentas aan op de bodem van de Stille Zuidzee, op 10.898 meter diepte. Heel wat zeedieren en vissen eten dat plastic ook op, waardoor het uiteindelijk op ons bord belandt.

Wat er aan te doen ?

Zwerfvuil is de bron van deze problematiek. Zwerfvuil is geen probleem van materiaal, plastic of ander. Zwerfvuil is een probleem van de mens. Uit onachtzaamheid of door ronduit slechte opvoeding laten mensen afval achter waar het niet hoort. Zeg nu zelf : er is toch geen enkele reden om je afval in de natuur of langs de weg te gooien ? Neem het mee en gooi het in de dichtstbijzijnde vuilnisbak. Of beter nog probeer afval te vermijden. En waar dat moeilijk is, kies voor alternatieven die minder milieubelastend zijn. Maar vooral : gooi ze niet zomaar weg !

Lees ook:

De composteerbare Compost Bag groenten- en fruitzakjes mag je gewoon bij je gft-afval gooien: ze worden mee gecomposteerd. In een industriële compostinstallatie zijn ze binnen 14 dagen verdwenen. Bovendien houden ze  groenten en fruit langer vers. Meer tips om onze planeet proper te houden lees je op onze blog.

Read More

Composteerbaar: helder uitgelegd

Composteren zit in de lift. Maar liefst 21% van de Vlamingen heeft thuis een composteerbak of -vat staan. Wil je zelf ook aan de slag? Dan is het cruciaal om te weten hoe het composteerproces in zijn werk gaat en welk afval wel of niet composteerbaar is. We zetten alle feiten op een rij.

 

Wat is composteren?

Composteren is een methode om organisch afval te verwerken. Bacteriën, schimmels, kleine insecten – ook wel micro-organismen genoemd – voeden zich met het vaste afval en zetten het om in koolstofdioxide, water en compost. Die micro-organismen hebben daarbij zuurstof nodig. Daarom spreken we ook wel van een aeroob proces. Daarnaast is een relatief hoge vochtigheidsgraad en een voldoende hoge temperatuur nodig voor een goed composteerproces.

Composteren gebeurt op twee manieren:

  • Bij industriële compostering controleren en sturen installaties het proces voortdurend bij. Daardoor versnelt het composteren aanzienlijk. Op luttele weken is de klus geklaard.
  • Bij thuiscompostering ben je onder andere afhankelijk van de weersomstandigheden. Het afval omzetten in compost verloopt dus veel trager, zeker bij koud of droog weer.

 

Wanneer is afval al dan niet composteerbaar?

Natuurlijk afval

Omdat iets uit de natuur komt, mag het nog niet automatisch in je compostbak. Kurk is bijvoorbeeld composteerbaar in een industriële composteerinstallatie. Maar in water of in de grond of zelfs in een composteervat thuis is dat niet het geval, omdat de temperatuur daar lager is.

Groeten-, fruit- en tuinafval (GFT) kan je wel thuis composteren. Ben je niet zeker van je stuk? Hier lees je wat nu wel en niet tot GFT-afval behoort. Zo mogen gras en bladeren, notendoppen en mest van kleine planteneters (bijvoorbeeld konijnen) in je compostbak. Mosselschelpen, slachtafval en uitwerpselen van honden en katten horen dan weer bij het restafval.

 

Kunststofafval

Een product uit kunststof is composteerbaar als het voldoet aan de Europese normen EN 13432 of EN 14995. In de praktijk betekent dit dat composteerbaar kunststofafval in een industrieel composteerproces:

  • voor minstens 90% uiteen valt tot kleine stukjes binnen 12 weken (de overige 10% valt buiten die periode uiteen);
  • voor minstens 90% biologisch afgebroken wordt binnen 6 maanden (de overige 10% vergaat nadien);
  • geen negatief of toxisch effect heeft op het proces;
  • geen of uiterst minieme hoeveelheden zware metalen bevat.

Dat betekent niet dat alle composteerbare producten ook thuis in je compostbak kunnen. Alleen verpakkingen met onderstaande logo’s zijn thuis composteerbaar (al kan het dus even duren).

 

Daarnaast bestaan er nog tientallen duurzaamheidslabels met elk een eigen betekenis op het vlak van composteren. Hier ontdek je wat die logo’s precies inhouden.

 

Wat met CompostBag-zakken?

Alle CompostBag-zakken zijn gecertificeerd volledig industrieel composteerbaar. Binnen de paar weken zijn ze daar volledig vergaan. Enkele modellen kan je ook thuis composteren. Je herkent deze aan de bovenstaande logo’s.

 

Zelf aan de slag?

Maar liefst 40% van al het huishoudelijk afval is organisch. Zo raakt je vuilzak snel gevuld, terwijl je dat organisch afval ook kan composteren. Dat is eenvoudiger dan je denkt. We zetten de beste tips op een rij.

Hier ontdek je uit welke natuurlijke stoffen onze producten precies gemaakt zijn en hoe ze afgebroken worden.

 

Lees ook:

Read More

Ja, bioafbreekbare plastics zijn de oplossing… voor sommige toepassingen

Zaterdag 2 juni was The Compost Bag Company te gast bij VRT in het programma “De Markt”. Daarin werd er onder andere gedebatteerd over bioafbreekbare plastics. Meer bepaald: zijn bioafbreekbare plastics de oplossing voor de plastic­vervuiling?

Voor wie de uitzending heeft gemist: je kan ze herbekijken via deze link.

De nodige aandacht

Als CEO van The Compost Bag Company ben ik zeer tevreden dat dit onderwerp stilaan de nodige aandacht krijgt. Allereerst is er nog te veel verwarring omtrent de definitie van het begrip bioafbreekbaar. Vorige week hebben wij dit nog helder toegelicht op onze blogpagina. Daarnaast staat de markt ook meer en meer onder druk om een waardig alternatief te bieden voor de traditionele plastics.

Tijdens het interview met Edwin kwam dit zeer duidelijk aan bod. In de nabespreking komen nog twee andere meningen ter sprake, waar ik graag even mijn licht op laat schijnen.

The Compost Bag Company gaat volledig akkoord met de opmerking van Olivier Beys. Wij pretenderen ook niet dat onze producten alles zaligmakend zouden zijn. Maar voor specifieke toepassingen, zoals groenten- en fruitzakjes, zijn composteerbare zakjes uit hernieuwbare bron momenteel wél het best beschikbare alternatief. Bovendien met een onmiddellijk effect op de plasticverontreiniging van het GT-afval en bijgevolg de opstapeling van microplastics in de bodem. Er is eigenlijk geen goede reden te bedenken om dat niet onmiddellijk veralgemeend in te voeren.

Wat als de kost groter wordt dan de opbrengst?

Dhr. Buurman spreekt voor de recyclage-industrie en zijn opmerking is te begrijpen. Hij is vooral zeer beducht voor verontreiniging van zijn inkomende afvalstromen door onder meer “fake” bio-producten zoals oxo-degradeerbare plastics. Dat zou zijn hele waardeketen om zeep helpen. Maar wat te zeggen van het feit dat plastics ook niet ten eeuwigen dage gerecycleerd kunnen worden ?

Na 7 à 8 keer is de materiaalstructuur zo gedegenereerd en komt de functionaliteit in het gedrang. Sowieso zal 100% recyclage niet mogelijk zijn, er zal altijd een reststroom zijn. Bijvoorbeeld van plastics die zodanig verontreinigd zijn, zoals met voedselresten, dat ze niet op een economisch rendabele manier kunnen verwerkt worden. De recyclagekosten overstijgen de potentiële opbrengsten ruimschoots.

Is er leven na China?

Tot eind 2017 verscheepte men dit afval naar China : uit het oog, uit het hart. Maar sinds China dit verontreinigd afval weigert, moeten we zelf een oplossing vinden. Organische recyclage van die met voedsel verontreinigde (composteerbare) plastic verpakkingen, samen met het GFT, tot een waardevol compost kan een valabele oplossing zijn. Want compost verrijkt de bodem, zodat planten beter groeien. En uit planten kan men met bioraffinage grondstoffen voor nieuwe plastic verpakkingen halen.

Dat is ook circulaire economie en staat de materiaalrecyclage niet in de weg. Belangrijk is dat de overheid zorgt voor duidelijkheid, bijvoorbeeld in normering, identificatie van de producten en educatie van de bevolking.

Erik Vanderlinden

Read More

Title

Toggle Sliding Bar Area

Shopping basket

Go to Top