Zaterdag 2 juni was The Compost Bag Company te gast bij VRT in het programma “De Markt”. Daarin werd er onder andere gedebatteerd over bioafbreekbare plastics. Meer bepaald: zijn bioafbreekbare plastics de oplossing voor de plasticvervuiling?
Voor wie de uitzending heeft gemist: je kan ze herbekijken via deze link.
De nodige aandacht
Als CEO van The Compost Bag Company ben ik zeer tevreden dat dit onderwerp stilaan de nodige aandacht krijgt. Allereerst is er nog te veel verwarring omtrent de definitie van het begrip bioafbreekbaar. Vorige week hebben wij dit nog helder toegelicht op onze blogpagina. Daarnaast staat de markt ook meer en meer onder druk om een waardig alternatief te bieden voor de traditionele plastics.
Tijdens het interview met Edwin kwam dit zeer duidelijk aan bod. In de nabespreking komen nog twee andere meningen ter sprake, waar ik graag even mijn licht op laat schijnen.
The Compost Bag Company gaat volledig akkoord met de opmerking van Olivier Beys. Wij pretenderen ook niet dat onze producten alles zaligmakend zouden zijn. Maar voor specifieke toepassingen, zoals groenten- en fruitzakjes, zijn composteerbare zakjes uit hernieuwbare bron momenteel wél het best beschikbare alternatief. Bovendien met een onmiddellijk effect op de plasticverontreiniging van het GT-afval en bijgevolg de opstapeling van microplastics in de bodem. Er is eigenlijk geen goede reden te bedenken om dat niet onmiddellijk veralgemeend in te voeren.
Wat als de kost groter wordt dan de opbrengst?
Dhr. Buurman spreekt voor de recyclage-industrie en zijn opmerking is te begrijpen. Hij is vooral zeer beducht voor verontreiniging van zijn inkomende afvalstromen door onder meer “fake” bio-producten zoals oxo-degradeerbare plastics. Dat zou zijn hele waardeketen om zeep helpen. Maar wat te zeggen van het feit dat plastics ook niet ten eeuwigen dage gerecycleerd kunnen worden ?
Na 7 à 8 keer is de materiaalstructuur zo gedegenereerd en komt de functionaliteit in het gedrang. Sowieso zal 100% recyclage niet mogelijk zijn, er zal altijd een reststroom zijn. Bijvoorbeeld van plastics die zodanig verontreinigd zijn, zoals met voedselresten, dat ze niet op een economisch rendabele manier kunnen verwerkt worden. De recyclagekosten overstijgen de potentiële opbrengsten ruimschoots.
Is er leven na China?
Tot eind 2017 verscheepte men dit afval naar China : uit het oog, uit het hart. Maar sinds China dit verontreinigd afval weigert, moeten we zelf een oplossing vinden. Organische recyclage van die met voedsel verontreinigde (composteerbare) plastic verpakkingen, samen met het GFT, tot een waardevol compost kan een valabele oplossing zijn. Want compost verrijkt de bodem, zodat planten beter groeien. En uit planten kan men met bioraffinage grondstoffen voor nieuwe plastic verpakkingen halen.
Dat is ook circulaire economie en staat de materiaalrecyclage niet in de weg. Belangrijk is dat de overheid zorgt voor duidelijkheid, bijvoorbeeld in normering, identificatie van de producten en educatie van de bevolking.
Erik Vanderlinden